Sonet o zuryskiej Wigilii
anioł stróż na zuryskim dworcu
ogłasza spóźnioną nowinę
że skutek poślubił przyczynę
ze szczęściem w przysłowiowym korcu

jest rubryka w akcie małżeństwa
Bóg kiedyś wypełni jej pustkę
w zaświaty wydając przepustkę
zakończą się ziemskie szaleństwa

śpiewamy z Barbarą kolędy
jemy także rybne filety
jak każą nam polskie obrzędy

jasności na skraju ciemności
jak wielojęzyczne zalety
wartości nad progiem nicości
Zurych, 24 grudnia 1997