Soneto kun zorgoj dum ŝtormo
tuta naturo freneziĝas 
vento turniĝas diversflanke 
kaj pluvon densigas malblanke 
ĉio en abismo griziĝas 

momente vido malaperas 
kaj de nigro venas hurlado 
io krakas en onda fado 
pluva akvo korton konkeras 

Barbara ie partoprenas 
renkontiĝon de gelernantoj 
ĉu ŝi uraganon eltenas? 

miaj zorgoj tuj malaperis 
ĉar malgrandiĝis pluvaj kvantoj 
vento ankoraŭ degeneris
Zuriko, la 8an de marto 1998