sur ĉiu disvolva etapo homo prenas mondon alie ĉu mizere ĉu idilie ĉiam kun maltrankvila skrapo malkvieteco kreskas aĝe eĉ la plej maturaj personoj venas al statoj kun admonoj kiuj finiĝas ne nur saĝe se por kuirita manĝaĵo oni devas longe atendi tiam okazas maldolĉaĵo bonstato nin pli nervozigas ol mizero - ni povas plendi sed ĝuste malgusto pacigas