Sonet z potrójnym czarnym kotem
u esperantystów słuchałem
wynurzeń magika Kindlera
jak czynił z siebie bohatera
ledwie godzinę wysiedziałem

najbardziej cenił podpis Kohla
na karcie z jego podobizną
z ekranu powiało stęchlizną
to miała być magiczna rola

wyszedłem pod byle pozorem
wszak były ksiądz mnie nie przekonał
ani wiedzą ani humorem

lecz inni byli zachwyceni
jaki z tego wynika morał
że magii pisarz nie doceni
Zurych, 9 grudnia 2001