Sonet z różami na Dzień Kobiet
na stole herbaciane róże 
ich piękno przytłumia doczesność 
istnienie przenosi hen w wieczność 
kulturę poddaje naturze 

całe pomieszczenie zajęte 
przez kilka rozwiniętych kwiatów 
jak mistyka z dalekich światów 
wrażenie daje niepojęte 

wszystko inne piękności służy 
przedmioty gubią swe znaczenie 
ustępują miejsca dla róży 

przy róży dusza się nie nuży 
przez zachwyt i zauroczenie 
osiąga kres ziemskiej podróży
Zurych, 8 marca 2003