Poeta nigdy nie umiera 
nawet kiedy już nie pamięta 
gdy Go przyjmuje ziemia święta
że pogrzeb to także premiera 

promocja ostatniego tomu 
w grobie pozbawionego słońca 
napisanego nie do końca 
tajemnie nie wiadomo komu 

słowa ze wszystkich poematów 
mieszają się w żałobnej czerni 
przewrotnością smutnych tematów 

wicher litery rozdmuchuje 
a w literackiej konfraterni 
coś się psuje każdy to czuje