Sonet z czuciem w postanowieniach

poezja tworzy myśli z uczuć
i piękno łączy z niespodzianką
bywa też pustych słów składanką
bez barwy i duchowych ukłuć

pamięć moja jest zawieszona
w rozrzedzonej przestrzeni czasu
myślowego galimatiasu
nawet chęć życia nie pokona

jestem słaby bo postanowień
znów wbrew sobie nie dotrzymuję
a potem pokornie żałuję

chciałbym już odstąpić od wspomnień
bowiem doczesność akceptuję
i bardzo dobrze w niej się czuję


Zurych, 4 stycznia 2014
» REFLEKSJE W STANIE PRZEDOJRZAŁYM