nostalgio ĉu rememoro meznokte parolas spiritoj ekstere tempestaj ekscitoj zorgas pri flamanta hororo eble realiĝas fabelo pri unu naiva fiŝisto kun ora fiŝo optimisto aŭ pri falado de Babelo miroj forkuris al arbaro restadas feliĉe meditoj kiel eliri de koŝmaro falas la blasfemitaj ŝtonoj sur niaj konsciaj hezitoj animo strebas al rekonoj