nie było to złoto Syjonu
lecz słowo skromnego poety
dlatego zgubione niestety
w bełkocie spod wież Babilonu

tę frazę usłyszał skowronek
i zawisł w bezruchu nad miedzą
dlaczego ci ludzie nie wiedzą
że piękno tkwi w skrzydłach biedronek

w tęczowych kolorach motyli
w tle nieba i w kwiatach na łące
czyż oni się w czymś zagubili

być może w zwyczajnej mamonie 
w zaćmieniu przez oczy łzawiące
w kamieniach na świętym Syjonie