la poetinon apogante
mi verkas por ŝi la soneton
plektante triston kaj rideton
pri strat' Jezuicka pensante 

pri loĝado en Varsovio
kun la nevidantaj najbaroj
pri preĝo antaŭ la altaroj
ĉar ili parolis kun Dio

ho nekonata poetino
mi aŭdis vin unuafoje
vi tuj min konvinkis ĝis fino

jes tio estas poezio
ne bate ne krie ne boje
sed kun fort-anim-fantazio