Sonet o tym co wół zapomniał
zapomniał wół jak cielęciem był 
przypomnij sobie stary wole 
jakie uprawiałeś swawole 
czy myślisz że wiecznie będziesz żył?

pozwól więc cielętom pobrykać 
nie zważaj na ich skromne psoty 
wiem że ty już nie masz ochoty 
sam musisz się z losem borykać 

zaryczysz czasami ospale 
przeżujesz trochę stęchłej sieczki 
i znikną wnet wołowe żale 

wół spojrzał na barwione wrota 
na ustawione z winem beczki 
wróciła do życia ochota
Zurych, 3 września 1999