te wiersze są antypoezją nie znoszą tradycyjnej normy lecz ściśle przestrzegają formy rymują się jednak z finezją bez względu na wpływy i mody są proste bo służą każdemu tępemu i nieprzeciętnemu ich cechą jest uncja swobody kształtem zawsze ograniczone przez to niezmiernie zagęszczone strofy bywają wypaczone dlatego nie wszystko się mieści coś zgrzyta w nich a coś szeleści zawartościami opowieści