Walter Żelazny przeprowadził
socjologiczną analizę
senatu stosując dewizę
środka z którą sobie poradził

podzielił rzecz na cztery frakcje
każdej przyłożył etykietę
formując socjalną ankietę
uwzględniającą też reakcje

senatorowie nie wiedzieli
że są podmiotami badania
(też ci którzy cicho siedzieli)

powstała charakterystyka
ukazująca porównania
zacznie się „komparatystyka”