jedziemy znowu do Wenecji
wśród łąk złocistych i drzew w bieli
zmarszczonych jeziornych topieli
i zaśnieżonych Alp Helwecji

pociąg toczy się bez stukania
w przedziale miłe towarzystwo
małżeństwo z chłopcem który bystro
micky maus skubie bez mrugania

tuż za Gothardową przełęczą
mgła prawie wszystko przesłoniła
więc kieliszki z prosseco brzęczą

grają jak Usinowicz Franio
kelnerka życiorys wliczyła
lecz mimo tego było tanio