fenestre en Zuriko flavas 
la tuta aŭtunvidindaĵo 
surkorte arba ornamaĵo 
folie nostalgion klavas 

muziko tuŝas trankvilecon 
de tempo al tempo akorde 
rememorigas mondon torde 
ke ĝi ja bezonas aprecon 

renovigata preĝejturo 
prenas la tonojn dissemitajn 
redonante ilin al muro 

ĉio resonancas silente 
vekas rememorojn perditajn 
kiuj revenas reglamente