iam mi longe navigadis tra Bosporo al Venecio unu malatenta mencio kaj oni min ŝtelon persvadis mi jaĥton eniris kun tristo kaj mi ne sciis kion fari la sorto ekkomencis stari per helpo de la gondolisto li eksciis kiu mi estas kaj kiun vojon mi trapasis ĝis nun la kazo en mi restas oni ĉion al mi redonis nur gasbotelon ili plasis kaj ĉeokaze min admonis