Biała Litania Jan Stanisław Skorupski o pracach Antoniego Kowalskiego STACJA GDAŃSKA – ROZGRZANE CHĘCI jak znieść ZBLIŻENIE NASTROJÓW ? WIĄZANIE KOŃCÓW podąża dalej czy żarzy się już ISKRA NADZIEI ? MIĘDZY NICZYM A NADZIEJĄ waży się WOJNA MYŚLI PRZECIW SOBIE SAMEMU dojrzewa BURZA EMOCJI O JEDEN KROK DO PRZODU, tam szpiegują SZUJE i partaczą PRZED WSZYSTKIMI I PONAD SOBĄ i niosą WSZYSTKO I NIC STACJA ŚLĄSKA – barykada chciwości STUDNIA PROCHU napełnia się ogniem NIC CO JEST nie chce już być wydane NIEPOKÓJ O JUTRO kryje się w cieniu ZAWINIONY poeta oczekuje POWROTU wolności oprawca zna już SMAK WIELKOŚCI ŻELAZNE POSTANOWIENIE nic nie znaczy BEZ DUCHA CMENTARZ RZECZY NIEPOTRZEBNYCH otworzył swoje bramy i czeka na ŚMIERĆ JASKÓŁKI DO OBRAZU skrada się CZARNY PAJĄK i ciągnie równocześnie cztery nici : CZTERY FAZY UCZUCIOWCA MAŁE POSIEDZENIE jest zamknięte poeta jest WOLNY DROGA DONIKĄD jest zagrożona DZWON CZASU milczy GŁUCHY JAK PIEŃ WSPOMNIENIA GINĄ i zniknie również CEL, TO CO ZOSTAŁO OSTATNI PRZYSTANEK nie daje żadnej ODWAGI przez ŁUK ŚMIERCI płynie BIAŁA LITANIA pozostaje ŚWIĘTY SPOKÓJ > Berlin, Obere Galerie 1984 » Sonet o ponownym odkryciu » Die Weisse Litanei » Portal Antoniego Kowalskiego » Kowalski w Berlinie - komentarz trockisty
©2008 Jan Stanisław Skorupski (jss@skorupski.com) www.skorupski.com design Kilu